POMOC PSYCHOLOGICZNO – PEDAGOGICZNA
W PRZEDSZKOLU NR 99
IMIENIA
MISIA WOJTKA

SZANOWNI RODZICE

KONTANKT Z PANIĄ PSYCHOLOG – AGNIESZKĄ PIECHOTĄ, KTÓRA OPIEKUJE SIĘ NASZYM PRZEDSZKOLEM JEST MOŻLIWY PRZEZ MAILA apiechota@poradnia9.waw.pl ORAZ POD NUMEREM TELEFONU PORADNI 22 822 28 87

***

Podstawa prawna:
Rozporządzenie Ministerstwa Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 roku w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno – pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz.U.Z 2017, POZ.1591)

ZASADY UDZIELANIA POMOCY PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ

Pomoc psychologiczno – pedagogiczna udzielana jest w celu:
• wspierania potencjału rozwojowego dziecka,
• stworzeniu warunków do jego aktywnego i pełnego uczestnictwa w życiu przedszkola oraz środowisku społecznym.

Pomoc psychologiczna w przedszkolu udzielana w przedszkolu, polega na:
• rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych dziecka,
• rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych dziecka i czynników środowiskowych wpływających na jego funkcjonowanie w przedszkolu.

Potrzeba objęcia dziecka pomocą psychologiczno – pedagogiczną może wynikać z:
• z niepełnosprawności,
• z niedostosowania społecznego,
• z zagrożenia niedostosowaniem społecznym,
• z zaburzeń zachowania lub emocji,
• ze szczególnych uzdolnień,
• ze specyficznych trudności w uczeniu się,
• z deficytów kompetencji i zaburzeń sprawności językowych,
• z choroby przewlekłej,
• z sytuacji kryzysowych lub traumatycznych,
• z niepowodzeń edukacyjnych,
• z zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową dziecka i jego rodziny , sposobem spędzania czasu wolnego i kontaktami środowiskowymi,
• z trudnościami adaptacyjnymi związanymi z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym kształceniem za granicą.

Korzystanie z pomocy psychologiczno – pedagogicznej w przedszkolu jest bezpłatne.

ORGANIZACJA I SPOSÓB UDZIELANIA POMOCY
PSYCHOLOGICZNO – PEDAGOGICZNEJ W PRZEDSZKOLU
Dyrektor przedszkola organizuje wspomaganie placówki w zakresie realizacji zadań z zakresu pomocy psychologiczno – pedagogicznej polegające na zaplanowaniu i przeprowadzeniu działań mających na celu poprawę, jakości udzielanej pomocy psychologiczno – pedagogicznej.
Pomoc psychologiczno – pedagogiczną w przedszkolu udzielają dziecku nauczyciele i specjaliści zatrudnieni w przedszkolu.
Pomoc psychologiczno – pedagogiczna w przedszkolu jest udzielana z inicjatywy:
• ucznia,
• rodziców dziecka,
• nauczyciela lub specjalisty, prowadzących zajęcia z dzieckiem,
• pielęgniarki środowiska nauczania ,
• poradni,
• asystenta edukacji romskiej,
• pomocy nauczyciela,
• asystenta nauczyciela,
• pracownika socjalnego,
• asystenta rodziny,
• kuratora rodzinnego,
• organizacji pozarządowej, instytucji działającej na rzecz dzieci i rodziny.

Nauczyciel lub specjalista w przypadku stwierdzenia, że dziecko wymaga objęcia pomocą psychologiczno – pedagogiczną, udziela mu tej pomocy i informuje o tym dyrektora przedszkola.
O potrzebie objęcia dziecka pomocą psychologiczno – pedagogiczną informuje się rodziców dziecka.
Jeśli, mimo udzielanej dziecku pomocy psychologiczno – pedagogicznej w przedszkolu nie następuje poprawa funkcjonowania dziecka w przedszkolu, dyrektor przedszkola, za zgodą rodziców dziecka występuje do publicznej poradni z wnioskiem o przeprowadzenie diagnozy i wskazanie sposobu rozwiązania problemu dziecka.

FORMY UDZIELANIA POMOCY PSYCHOLOGICZNO – PEDAGOGICZNEJ

W przedszkolu pomoc psychologiczno – pedagogiczna jest udzielana podczas bieżącej pracy z dzieckiem oraz przez zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów, a także w formie:
• zajęć rozwijających uzdolnienia organizowanych dla dzieci szczególnie uzdolnionych,
• zajęć korekcyjno – kompensacyjnych organizowanych dla dzieci z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi , w tym specyficznymi trudnościami w uczeniu się,
• zajęć logopedycznych organizowanych dla dzieci z deficytami kompetencji i zaburzeniami sprawności językowych,
• zajęć rozwijających kompetencje emocjonalno – społeczne organizowane dla dzieci przejawiających trudności w funkcjonowaniu społecznym,
• innych zajęć o charakterze terapeutycznym organizowanych dla dzieci z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi mającymi problemy w funkcjonowaniu w przedszkolu oraz z aktywnym i pełnym uczestnictwem w życiu przedszkola,
• zindywidualizowanej ścieżki realizacji obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego dla dzieci, które mogą uczęszczać do przedszkola, ale ze względu na stan zdrowia nie mogą realizować wszystkich zajęć wychowania przedszkolnego,
• porad i konsultacji, warsztatów i szkoleń dla nauczycieli i rodziców.

Zajęcia prowadzone są przy wykorzystaniu aktywizujących metod pracy.

ZADANIA NAUCZYCIELI I SPECJALISTÓW PRACUJĄCYCH W PRZEDSZKOLU
1. Prowadzenie obserwacji pedagogicznej mającej na celu wczesne rozpoznanie u dziecka dysharmonii rozwojowych i podjęcie działań wczesnej interwencji.
2. Ocenę gotowości dziecka do podjęcia nauki w szkole dotyczącą dzieci realizujących obowiązkowe roczne przygotowanie do przedszkolne.
3. Określenie mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień dziecka.
4. Rozpoznawanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychoruchowych dzieci.
5. Rozpoznawanie przyczyn niepowodzeń edukacyjnych, trudności w funkcjonowaniu i uczestnictwa w życiu przedszkola.
6. Podejmowanie działań sprzyjających rozwojowi kompetencji oraz potencjału dzieci w celu podniesienia efektywności uczenia się i poprawy ich funkcjonowania.
7. Współpraca z poradnią w procesie diagnostycznym i postdiagnostycznym.
8. Specjaliści wspierają nauczycieli w dostosowaniu sposobów i metod pracy do możliwości psychofizycznych dziecka.
9. Ocena efektywności udzielonej pomocy i sformułowanie wniosków dotyczących dalszych działań mających na celu poprawę funkcjonowania dziecka.

Nauczyciel lub dyrektor przedszkola planując udzielanie dziecku pomocy psychologiczno – pedagogicznej, współpracuje z jego rodzicami oraz – w zależności od potrzeb – z innymi nauczycielami i specjalistami prowadzącymi zajęcia z dzieckiem, poradnią lub innymi osobami z inicjatywy, których pomoc została zorganizowana.

DZIECKO POSIADAJĄCE ORZECZENIE O POTRZEBIE KSZTAŁCENIA SPECJALNEGO

Dla dziecka posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego opracowuje się indywidualny program edukacyjno – terapeutyczny, uwzględniający zalecenia zawarte w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego dostosowany do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych dziecka.
Indywidualny program edukacyjno – terapeutyczny zawiera treści wymagane przepisami prawa. Indywidualny program edukacyjno –terapeutyczny opracowuje zespół, który tworzą nauczyciele i specjaliści prowadzący zajęcia z dzieckiem. W trakcie udzielanej pomocy psychologiczno – pedagogicznej zespół spotyka się w miarę potrzeb.
Dyrektor przedszkola zatwierdza zajęcia edukacyjne oraz zintegrowane działania i zajęcia określone w indywidualnym programie edukacyjno – terapeutycznym, które realizować będą nauczyciele wraz ze specjalistami. Dyrektor ustala formy, sposoby i okres udzielanej pomocy oraz wymiar godzin.
Dyrektor przedszkola informuje pisemnie rodziców dziecka o ustalonych formach, okresie udzielanej pomocy psychologiczno – pedagogicznej oraz wymiarze godzin.